Dofrablogg

Sumartíð og rífandi þurrkur

 Sumarið hefur verið með eindæmum gott hér í Reykjavík. Júnímánuður var sá hlýjast frá upphafi mælinga og ég hef ástæðu til að ætla að svo verði líka með júlí mánuð. Meðalhitinn er nú ekki beint þannig að manni svelgist á tölunum, - 11,4° fyrir júní. En meðalhitinn er ekki endilega góður mælikvarði á það hvernig maður upplifir veðrið. Í júní og það sem af er júlí hefur hitinn mjög oft farið upp í 16-17° yfir daginn og mælirinn hjá mér, sem er staðsettur í skugga þar sem vel loftar um hann, hefur sýnt yfir 20° dag eftir dag. Vindáttin hefur verið vestlæg og það hefur verið þurrt og sólríkt þannig að veður hefur verið með eindæmum gott til útivistar. Mér fannst vorið hinsvegar vera fremur svalt og vindasamt þó það komi varla fram á mælingum. Það gæti mótast af því að ég fékk langvinna flensu í mars og apríl og var á sama tíma að sinna fyrstu hundunum sem hér voru í gistingu.

 Það er einmitt vegna hundanna sem ég hef verið meira útivið í sumar en undanfarin sumur og vegna veðurfarsins nýtur maður náttúrunnar betur en ella. Móarnir í kringum húsið hafa verið sérlega fallegir og hreint yndi að skoða þessi litlu fallegu blóm sem íslensk náttúra bíður uppá. Ég er svo heppinn að einn af íbúunum í hverfinu hér fyrir ofan er með hund, gengur oft hér um hlaðið og er jafnframt mjög fróður um íslensku flóruna. Það má segja að hann hafi komið mér á lagið með að skoða blómin. Það varð til þess að ég keypti mér plöntuhandbók og er nú orðinn margs vísari um nágrenni mitt.

Nú hefur veðurfarið breyst í bili, vindáttin orðin austlæg, hitastigið hefur lækkað um nokkrar gráður (sem skiptir máli þegar hitinn er ekki meiri en raunin er) og spáð er skúraleiðingum amk fram yfir helgi.

HM 2010: Fjórða og síðasta færsla

 Fyrir úrslitaleikinn lýstu Schneider og séstaklega Robben yfir að aðalatriðið væri að vinna. Það skipti ekki máli hvort þeir spiluðu flottan eða fúlan bolta bara ef þeir ynnu leikinn. Fyrir leikinn sagði ég við Binna, sem kom um kl 2300 til að horfa á leikinn með mér, að Webb hinn breski spjaldaði mikið og hleypti oft upp leikjum í seinni hálfleik með misræmi í dómum. Yfirlýsingar Hollendinganna og þessir eiginleikar Webbs gáfu ekki góð fyrirheit um leikinn.

 Það átti líka eftir að koma í ljós að tuddaskapurinn sem Holland sýndi í leikjunum gegn Brazilíu og Úrugúæ var mikilvægur þáttur í leik þeirra gegn Spáni. Og það þýðir ekkert að segja að Spánn hafi líka fengið mörg spjöld (5 á móti 10). Tónninn var settur með tuddaskap Hollands og brot Spánar voru flest lítilvæg. Hitt er svo annað mál að dómurum hættir til að reyna að hafa jafnræði í spjöldunum og virðast halda að það sé merki um ómdeilanlegt hlutleysi.

Og Webb lét ekki sitt eftir liggja. Hann notaði 15 gul spjöld (sumstaðar er sagt 13 eða 14) og eitt rautt og meira en tvöfaldaði fyrra met í úrslitaleik (6 í Brazilíu 1978). Auk þess þorði hann ekki þegar á reyndi. De Jong ásamt van Bommel hefðu átt að fara í sturtu strax í fyrri hálfleik. Eftir því sem leið á leikinn fjölgaði afglöpunum og misræmið í dómum varð meira og meira sláandi. Einn fékk spjald fyrir að sparka burt bolta eftir að Webb stöðvaði leikinn en annar slapp með sama brot nokkrum mínútum síðar líklega vegna þess að hann var með gult spjald fyrir.

 Eftir mótið stendur tvennt uppúr í mínum huga:

• Spánn spilaði frábæran tæknibolta en skoraði allt of fá mörk. Ég var orðinn hundleiður á þessu bróderíi. Fótbolti gengur útá að skora mörk eða amk að skjóta á markið. Stundum fannst mér að Spánverjarnir hefði gleymt þessu.
• Þýskaland átti skemmtilegasta liðið. Þeir spiluðu vel skipulagðan sóknarbolta og voru tæknilega í fremstu línu. Allir leikir þeirra voru skemmtilegir nema etv leikurinn gegn Spáni. Þeir voru svo yfirvegaðir á boltanum að mér fannst gullna reglan "vertu snöggur en ekki flýta þér" eiga best við þá.

Þetta er búinn að vera góður mánuður. Ég hef átt frábærar stundir með boltanum. Ég er svo lánsamur að geta horft á útsendingar frá BBC og ITV en þeir skiptu keppninni milli sín á enska markaðnum. Þar voru gæði útsendingarinnar miklu betri en hjá RÚV og þulirnir og umfjöllun almennt í hæsta gæðaflokki. Ég tók nánast alla leikina upp og horfði á þá á besta tíma kvöldin og horfði sjaldan á meira en einn leik á dag. Stundum varð ég að loka fyrir útvarp nánast allan daginn og byrja hvert símtal með viðvörun um að ég vildi ekki heyra úrslit.

Næst er það Evrópumótið, - í Svíþjóð held ég.

[Uppfært 15.7.2010: EM verður haldið í Póllandi og Ukraníu]

Rachel í Afghanistan

 Við flugvöllinn í Kandahar er ein stærsta herstöð í heimi. Miðað við upplýsingar úr viðtölum sem Rachel Maddow hefur tekið á staðnum er flugvöllurinn sá stærsti í heimi ef miðað er við lendingar og flugtök. Umferðin að mestu tengd stríðinu því völlurinn hefur tekið við af Kabúlflugvelli sem aðal herflugvöllur Afghanistan. Í herbúðunum eru um 40.000 manns, sumir í transit en aðrir til nokkurra mánaða. Herstöðin er NATO herstöð og meira en helmingur hermannanna eru Kanar en hinir frá Englandi, Kanada og fleiri NATO ríkjum. Þessi herstöð er því amk óbeint á okkar vegum.

Í Kandahar eru líkamsræktarstöðvar, skólar, kirkjur, íþróttavellir, bíó, kaffihús, veitingastaðir (KFC, Starbucks ofl), bankar, sjúkrahús, þvottahús, verslanir, rakarastofur og allt sem nöfnum tjáir að nefna. Allt, hver einasti hlutur, allur matur, allur fatnaður, allt byggingarefni, saumnálar jafnt og ferskt brauð er innflutt frá birgðastöðvum Kananna í BNA. Það er ekkert keypt af innlendum aðilum. Við sem eldri erum munum vel eftir svipaðri herstöð en minni við Keflavíkurflugvöll. 

 Umhverfið líkist mest því sem við þekkjum frá Wild West bæjum í bíómyndum nema hér er allt fullt af tækjum. Hummvees í þúsundatali, kranar, jarðýtur, sérbyggð tæki til allskonar nota, tankbílar, sjúkrabílar sumt ónýtt, sumt bilað, sumt í þvotti og sumt á leið í mission. Og svo allar flugvélarnar og þyrlurnar. Frekar óaðlaðandi og ekki aðalatriðið á myndum sem herinn dreifir.

Í svona herstöð hugsar enginn "hversvegna er ég hér." Allir hermennirnir eru atvinnuhermenn sem sótt hafa um að komast í viðkomandi her. Samkvæmt Bandarískum könnunum er óbreyttur hermaður minna menntaður og fátækari en Kanar eru að meðaltali en foringjarnir eru líklegri til að koma frá Suðurríkjunum og frá Biblíubeltinu og vera betur stæðir en meðal Kaninn. Auk þess er líklegt að hermennska sé áberandi í fjölskyldunni. Hermenn eru ekki meðaljónar þjóðfélagsins heldur ævintýramenn sem hafa reynslu af og áhuga á skotvopnum og hernaði.

Í BNA virðist vera áberandi að fólk hefur ekki áhuga á stríðinu í Afghanistan og veit lítið um áhrifin sem það hefur afganskan almenning, - öfugt við innfædda.. Eftir níu ára samfellt stríð virðast fæstir vita útá hvað stríðið gengur og til hvers það er háð. Þetta á ekki bara við um Kana. Umræðan gengur að mestu út á tæknilegar útfærslur á stríðinu, kostnaðinn og að gera hershöfðingjana ýmist að stjörnum eða skúrkum. Það er eins og mönnum finnist að þeir eigi alltaf að vera í stríði.

 Rachel Maddow dettur dálítið í þennan pytt í útsendingum sínum frá Afghanistan. Hún er yfirsig upptekin af þessu mikla ævintýri sem stríðið er. Þetta er svo framandi, svo rosalega macho og þessi unga (38 ára) vel menntaða kona (stjórnmálafræði í Stanford og d.phil. frá Oxford University) gengst dálítið upp í þessum tækjakúltúr og að klæðast herklæðum og hijab (slæðu). Eftir að McCrystal var rekinn hefur reyndar komið í ljós að stríðsfréttaritarar sem hyggjast halda starfi sínu verðaað skrifa jákvæðar fréttir. Annaars útskúfar herinn þeim og þeir fá ekki aðgang að neinum féttum hvort sem fyrir þeim er einhver fótur eða ekki. Kannske það hafi áhrif á hana en í heild get ég ekki sagt að hún sé áberandi mikið antiwar þó það sé það sem ég býst við af henni.

Hér er tengill á einn þátta Rachel þar sem hún spásserar í Chicken Street sem frægt var hér á Íslandi vegna þess að vopnaðir Íslendingar urðu fyrir árás þar.

 

HM 2010: þriðja færsla

 Ég horfði á 2 leiki í 8-liða úrslitum. Í öðrum sigraði verra liðið (Holland) og í hinum það betra (Þýskaland).

Það var ekki fyrr en einn Brassanna var rekinn útaf að það skapaðist smá jafnræði með liðunum í leiknum við Hollendinga því þeir voru lélegri allann tímann fram að því. Hitt er svo annað mál að Brassarnir áttu a vera búnir að gera út um leikinn áður en það gerðist.

Það má segja að markvörður þeirra, Julio Cesar, hafi verið besti maður liðsins, - fyrir Hollendingana. Fyrst náði hann ekki að verja ca 40 m langt skot og síðan kýldi hann framhjá auðveldum bolta sem lenti beint í netinu. Reyndar var ekki við góðu að búast af manni sem mætir til leiks í buxum eins og hann gerði. Þær voru svo ljótar og öll hollingin á honum að það er búið að censora allar myndir þar sem búningurinn sést sæmilega. Amk fann ég bara þessa mynd sem hér fylgir sem samt er mörgum flokkum betri en í leiknum geng Brössunum.

Hinn leikinn (Þýskaland-Argentína) var hrein unun á að horfa. Sumir hafa talað um að vörnin væri veiki punktur argentínska liðsins en að það gerði ekkert til því þeir væru svo flinkir að skora mörk. Ég er nú ekkert endilega sammála fyrra atriðinu en þetta var ein af þessum staðal klisíum sem gengu meðal fréttamanna og fótboltaspekinga.

 Þessir sömu aðilar töluðu líka um að þýska liðið væri nokkuð ungt til að ná góðum árangri á þessu móti og að auk þess vantaði Ballak. Hvorutveggja hefur auðvitað reynst tóm þvæla. Reyndar hafa spekingarnir sem sitja með Gary Lineker í BBC-stúdíóinu spáð rangt til um úrslit allra leikja og væntanlega framvindu þeirra og markaskor (nánari rannsóknar er þörf). En það er allt í lagi og gerir þetta bara skemmtilegra.

Nú er líka talað um að niðurstaðan í leiknum veiti Enskum uppreisn æru þar sem þeir hafi amk skorað mark hjá Þjóðverjunum (reyndar tvö). Hvernig sem því er háttað stend ég við þá skoðun mína að Englendingar séu lélegir í fótbolta.

Sennilega er fjarvera Ballaks og tiltölulega ungur aldur þýska liðsins einmitt sterkast þátturinn í því hversu frábært þetta lið er. Ballaki hættir til að hægja á leiknum og er hvergi nærri eins beinskeyttur og þessir strákar. Auk þess vill hann vera foringi og að allir lúti hans vilja sem er ekki endilega vilji þjálfarans eða það sem er best fyrir líðið í heild. Slíkt kann ekki góðri lukku að stýra.

Eftir þennan leik og önnur úrslit í 8-liða úrslitum verð ég auðvitað að spá Þýskalandi heimsmeistaratitlinum. Ég get ekki séð að Spánn eigi séns á móti þeim en Spánn var ásamt Þýskalandi, Argentínu og Brasilíu eitt þeirra liða sem mér fannst eiga möguleika á sigri. Og hvorki Holland né Uruguæ eru líkleg til að sigra þá.

HM 2010: önnur færsla

 Englendingar fengu heldur betur skell á þessu móti. Jafntefli í þokkalegum baráttuleik gegn BNA, sem þeir voru óheppnir að vinna ekki, jafntefli í lélegum leik gegn Alsír og 1-0 sigur í lélegum leik gegn arfaslökum Slóvenum. Þetta gaf þeim annað sætið í riðlinum á eftir BNA. Á eftir BNA. Þeir báru sig bara nokkuð vel, töldu sig hafa spilað frábærlega gegn Slóveníu og voru hvergi bangnir að mæta Þjóðverjum í fyrsta leik sínum í 16 liða úrslitum.

Og Þjóðverjar niðurlægðu þá með 4-1 sigri. Munurinn á liðunum var svo mikill og augljós að meira að segja enska pressan féll ekki í þá gryfju að kenna utanaðkomandi aðstæðum um ósigurinn. Hún kenndi ekki einusinni markinu sem dæmt var af Englendingum um ósigurinn. Staðreyndin er sú að þótt enska Premier deildin sé bæði öflug og skemmtileg þá eru Englendingar slakir í fótbolta. Það eru erlendar stórstjörnur sem gera deildina það sem hún er.

Enski boltinn lifir enn á fornri frægð og svo því að fótbolti er uppruninn í Englandi. En England hefur ekki komist á HM í 3 af síðustu 9 skiptum (36 ár) og aðeins unnið einu sinni á umdeildu marki á heimavelli 1966. Þýskaland og Ítali hafa verið með í öll 9 skiptin, Spánn í 8 skipti og meira að segja Svíþjóð hefur verið jafnoft með og England.

Enska pressan fjallar þó mikið um að nú þurfi að tæknivæða dómgæsluna í boltanum eftir tvenn hrikaleg dómaramistök og mörg smærri sem örugglega hafa haft áhrif á einhver úrslit. Mín skoðun er sú að það beri að fara varlega í því.

• Í fyrsta lagi er ófrávíkjanlegt að sömu reglur gildi allsstaðar og að umgjörðin sé þannig að nánast allir geti haldið viðurkennd mót. Ég sé t.d. fyrir mér að hér heima myndi það valda ómældum erfiðleikum ef nota þarf flókinn og dýran tæknibúnað við leiki á Íslandsmóti og í Evrópukeppni.

• Dómgæsla þar sem mikið er stuðst við tæknibúnað hefur tilhneigingu til að hægja á leikjum. Fáir gera sér grein fyrir því að í síðasta Superbowl leiknum í BNA, sem tók um 3 tíma, var boltinn í leik í 11 mínútur. Ellefu mínútur í 360 mínútna leik. Á HM sér maður jafnvel votta fyrir því að leikmenn séu að gjóa augunum á sýningarskjáina á vellinum til að sjá hvernig þeir koma út.

En í dag er það Holland - Brasilía og til gamans má geta þess að Holland hefur verið með á HM í 6 skipti af síðustu 9 en Brasilía auðvitað í öll 18 skiptin sem HM hefur verið haldið. Á morgun er það svo Þýskaland - Argentína, en þessir tveir leikir geta vel verið hinir eiginlegu úrslitaleikir mótsins.